به گزارش همشهری‌آنلاین، به بهانه جدیدترین قهرمانی لیورپول در جام‌اتحادیه انگلیس، شاید بد نباشد نگاهی به پرافتخارترین تیم‌های فوتبال جزیره داشته باشیم؛ مسابقاتی که در این مطلب گنجانده شده عبارتند از جام‌حذفی (شروع۱۸۷۱)، قهرمانی لیگ (شروع۱۸۸۸ و نامگذاری به لیگ برتر در سال۱۹۹۲)، جام اتحادیه (شروع۱۹۶۰)، جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا (شروع ۱۹۵۵ و تغییر نام تجاری به لیگ قهرمانان در ۱۹۹۲)، جام یوفا (شروع ۱۹۷۱ و تغییر نام تجاری به لیگ اروپا در ۲۰۰۹)، جام برندگان جام اروپا (شروع ۱۹۶۰و لغو ۱۹۹۹). یک جام هم قدیم به نام جام نمایشگاه بین شهرها از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۹۷ برگزار شد و به‌نظر می‌رسید پیش‌درآمد جام یوفا باشد اما خود اتحادیه فوتبال اروپا هم چنین تورنمنتی را دیگر قبول ندارد و افتخارات و آمار آن را به‌حساب باشگاه‌ها نمی‌گذارد. در این تورنمنت لیدز ۲بار، نیوکاسل و آرسنال یک‌بار قهرمان شدند.
پرافتخارترین‌ها
لیورپول با قهرمانی در جام‌اتحادیه تعداد جام‌های مهم خود را به عدد۴۶ رساند؛ ۱۹قهرمانی لیگ، ۸جام‌حذفی، ۱۰جام‌اتحادیه، ۶قهرمانی جام باشگاه‌ها یا لیگ قهرمانان اروپا و ۳جام یوفا. قرمزهای مرسی‌ساید ۳جام از قرمزهای منچستر بیشتر کسب کرده‌اند. با این‌حال منچستریونایتد در لیگ برتر ۲۰قهرمانی دارد؛ یعنی یکی بیش از لیورپول و شاید در این فصل تعداد جام‌ها در این تورنمنت اصلی برابر شود.
پس از این دو، باشگاه‌های آرسنال(۳۰)، منچسترسیتی(۲۶) و چلسی(۲۵) قرار دارند.
منچستریونایتد، مانند چلسی، ۳عنوان قهرمانی اروپا را به‌دست آورده و لیورپول هرگز جام برندگان جام را نبرده.
برخی هواداران من‌سیتی و چلسی را به تمسخر می‌گیرند و آنها را بی‌ریشه می‌دانند درحالی‌که منچسترسیتی(اولین افتخار بزرگ: جام‌حذفی۱۹۰۴) و چلسی (اولین افتخار بزرگ: قهرمانی لیگ ۱۹۵۴-۱۹۵۵) صاحب تاریخ هستند و چهارمین و پنجمین باشگاه پرافتخار انگلیس محسوب می‌شوند و به‌زودی هر دو از آرسنال رده سومی عبور خواهند کرد.
روز سال نوی ۱۹۰۰، موفق‌ترین تیم‌های لیگ استون ویلا (۴قهرمانی)، ساندرلند (۳قهرمانی) و پرستون (۲قهرمانی) بودند. ویلا بعدا سال ۱۹۰۰ جام قهرمانی پنجم و سال ۱۹۱۰ ششمی را اضافه کرد اما از آن زمان تنها یک‌بار قهرمان انگلیس شده است؛ سال۱۹۸۱. آنها یک سال بعد قهرمان اروپا هم شدند.
ناتینگهام فارست سال۱۹۷۸ قهرمانی خود در لیگ را به ۲قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا در سال‌های ۱۹۷۹ و ۱۹۸۰ چسباند.
جنگ‌جهانی دوم، لیگ فوتبال را به‌مدت ۷فصل به حالت تعلیق درآورد. قبل از جنگ تیم استون‌ویلا با ۱۲عنوان قهرمانی بهترین باشگاه فوتبال در انگلستان بود؛ ۴عنوان بالاتر از بلکبرن. تنها آرسنال پیش و پس از جنگ‌جهانی به یک اندازه پرافتخار بود و افولی را تجربه نکرد. ساندرلند، اورتون، نیوکاسل، آرسنال و شفیلد ونزدی ۷قهرمانی پیش از این جنگ داشتند.
باشگاه‌های شرق انگلیس ازجمله ساندرلند و نیوکاسل تمام عناوین خود را در لیگ قبل از جنگ به‌دست آوردند.
هواداران منچستریونایتد درباره پیش از تاسیس سازمان ملل نمی‌توانند وارد کری‌های فوتبال شوند. آنها دوست دارند مبدأ تاریخ را سال۱۹۴۵ درنظر بگیرند. فوتبال باشگاه انگلستان از سال۱۹۴۵ دوباره راه‌اندازی شد (جام‌حذفی در سال‌های ۱۹۴۵ و ۱۹۴۶ برگزار شد اما فوتبال لیگ تا سال‌های ۱۹۴۶ و ۱۹۴۷ از سر گرفته نشد).
لیورپول هم پیش از قهرمانی در جام‌حذفی در سال۱۹۶۵ مدت زیادی صبر کرد و در فینال سال ۱۹۱۴ و ۱۹۵۰ شکست خورد.
هیچ باشگاهی نتوانسته برای همیشه بر فوتبال انگلیس مسلط شود، اگرچه لیورپول و منچستریونایتد دوره‌های تسلط طولانی‌تری نسبت به دیگران دارند. یک هوادار پرستون در سال۱۸۹۰، یا یک هوادار شفیلد یونایتد در سال۱۸۹۸، یا طرفدار وست بروم در سال۱۹۲۰، هوادار هادرزفیلد در سال۱۹۲۶، طرفدار نیوکاسل در سال۱۹۲۷، هوادار شفیلد ونزدی در سال۱۹۳۰، ساندرلند در سال۱۹۳۶، ولوز در ۱۹۵۹، اورتون در سال۱۹۸۷ یا آرسنال در سال۲۰۰۴ باورشان نمی‌شد مدتی طولانی بعد از دوران افتخار حسرت آن دوران را بخورد.
نظر شما